Dyferencjał jest nieodłączną częścią układu jezdnego. Jego zaletą jest zmniejszenie zużycia opon i zużycia paliwa. Jego działanie polega na zwiększeniu obrotów koła, które ma mniejsze obciążenie. Na przykład podczas skręcania rozkłada prędkość obrotów między kołami osi, aby pokonanie zakrętu było łatwiejsze (koło zewnętrzne w czasie zakrętu musi mieć szybsze obroty, niż koło wewnętrzne). Najlepiej działanie dyferencjału widać podczas jazdy terenowej. Sprawny układ różnicowy można łatwo sprawdzić przez podniesienie kół osi napędowej, wyłączenie silnika i wrzucenie biegu. Następnie należy przekręcić jednym kołem samochodu, a drugie powinno kręcić się w drugą stronę, oznacza to, że układ jest w pełni sprawny. W przypadku pojazdu silnikowego z napędem na cztery koła, zastosowane są dwa dyferencjały, na przedniej osi i na tylnej osi.

Dwa układy są połączone ze sobą wałem napędowym. W takich pojazdach jak samochody terenowe, ciągniki itp. są zamontowane specjalne mechanizmy blokujące mechanizm różnicowy. Jest to przydatne, gdy pojazd zostanie unieruchomiony na miękkiej ziemi, powoduje to kręcenie się obu kół z jednakową prędkością bez względu na obciążenie kół. Gdy samochód bez włączonej blokady dyferencjału utknie w błocie zazwyczaj, kręci się tylko jedno z kół, co uniemożliwia poruszanie się pojazdu. Mechanizm różnicowy jest zbudowany ze stożkowych kół zębatych, obudowy, półosi napędowych, wału napędowego, pierścieni ślizgowych i koła talerzowego.

W nowoczesnych samochodach można spotkać różne typy mechanizmów różnicowych, na przykład: z kołami zębatymi stożkowymi, z przekładnią planetarną. Mechanizm różnicowy powinien mieć zapewnioną odpowiednią ilość oleju. Powinno być go odpowiednio dużo, żeby układ służył przez długie lata. W obecnych samochodach wymiana oleju przekładniowego powinna nastąpić co około 100-150 tysięcy kilometrów. W przypadku uszkodzenia układu następuje problem z ruszeniem samochodu z miejsca.